Bindweefselmassage

Dit is een massagevorm die begin 1950 is ontwikkeld door Elisabeth Dicke. Mevrouw Dicke was een Duitse heilgymnaste die leed aan de ziekte van Bürger (een ernstige doorbloedingsstoornis in de benen). Zij had hevige pijnen zowel in haar been als in haar onderrug. Er werd zelfs overwogen het been af te zetten aangezien er weinig kans op genezing was. Vanwege de hevige rugpijn gaf zij zichzelf op een speciale manier massage aan de rug.
De reactie was niet alleen een vermindering van de rugpijn maar ook een verbetering in de circulatie van haar been. Op haar aanwijzingen werd de behandeling overgenomen door een collega en genas haar been. De door haar gebruikte techniek werd onderzocht door Mevr. Teirich-Leube samen met Prof. Kohlrausch waarbij bleek dat het geheel gebaseerd was op het beïnvloeden van segmentale samenhangen.
Dit houdt in dat via de ruggenmergsegmenten er een invloed vanuit het bindweefsel naar organen gaat en omgekeerd. Wanneer op een zeer speciale manier het bindweefsel geprikkeld wordt, kan er een regulering van organen tot stand komen. Door op deze speciale wijze te masseren kan men dus via de huid invloed uitoefenen op bijvoorbeeld het functioneren van maag en darmen, maar ook op de circulatie in armen en benen. Hierdoor is het mogelijk dat, via het behandelen van de rug, er een positieve invloed wordt uitgeoefend op het herstel van aandoeningen in armen en/of benen.

Tegenwoordig wordt onder bindweefselmassage ook wel het rollen en rekken van de huid verstaan. Dit komt absoluut niet overeen met de theorie en de praktijk van de originele bindweefselmassagetechniek. Het effect van de originele bindweefselmassage techniek werkt zeer diep door. Daarom kan de massage bij ondeskundig gebruik hele nare en vervelende ervaringen bij de cliënt teweeg brengen.

In deze cursus zal de originele en oorspronkelijke wijze van de bindweefselmassage (E. Dicke en Teirich-Leube) gedoceerd worden.